« Poprzednie hasło: [NIEPOPĘDLIWOŚĆ] | Następne hasło: NIEPOPISANY » |
NIEPOPĘDLIWY (4) ai
W pisowni łącznej (2), w rozłącznej (2).
e oraz o jasne.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | niepopędliwy | n | N | niepopędliw(e) |
pl | ||
---|---|---|
I | m | niepopędliwymi |
sg m N niepopędliwy (2). ◊ n N niepopędliw(e) (1). ◊ pl I m niepopędliwymi (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
1. Taki, który panuje nad sobą, nie daje się unosić gniewowi(3): Láſkáwy yeſt á w gnyewye nie nye popędliwy/ Owſſem w miłoſierdzyeńſtwye wyelkim litśćiwy. LubPs ee6v.
W połączeniach szeregowych (2): KrowObr 129v; znaymy że duch Kryſthuſow ieſt duch Boży pokorny/ ćichy/ niegniewliwy/ niepopędliwy/ nieſwarliwy/ niemśćiwy/ ále miłośći pełen GrzegŚm 65.
2. Spokojny, bez gniewu (1): Animadversio et castigatio omnis contumelia vacare debet, Wſzelákie nápominánie/ má być nie popędliwe y króm pohańbienia. Mącz 40b.
Synonimy: 1., 2. łagodny, mierny, powściągliwy, spokojny.
Cf POPĘDLIWY
JB