[zaloguj się]

NIEPOWINNY (19) ai

niepowinny (15), niepowinien (4).

W pisowni łącznej (13), w rozłącznej (6).

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz powinny).

Fleksja
sg
mNniepowinien, niepowinny fNniepowinnå
Gniepowinn(e)go G
A Aniepowinną
pl
N m pers niepowinni
subst niepowinn(e)
G niepowinnych
A subst niepowinn(e)

sg m N (praed) niepowinien (4), niepowinny (1); -en (1) RejZwierc: -en : -y Mącz (1:1).G niepowinn(e)go (1).f N niepowinnå (1).A niepowinną (3).pl N m pers niepowinni (3). subst niepowinn(e) (3).G niepowinnych (2).A subst niepowinn(e) (1).

stp, Cn notuje, Linde brak.

1. Do którego ktoś nie jest obowiązany (8): Dla dłvgv/ yż niema ſkąd/ albo cżym vbogi cżłowiek zapłacić [...] iako dla ſwięto pietrza/ kolędy/ y inych niepowinnych wymyſłow/ niecżytałem tego wpiſmie ſwiętym/ aby dla tego miano vbogiego cżłowieka kląć SeklWyzn d2v, d2v; WujNT 238 marg, Cccccc2v; SKARB zniſzczał, á POTROYNY vchowány zguby, Doſtał ſię w obce kráie, y choć niepowinną Ma przedśię cenę miedzy monetą gościnną. CiekPotr )?(2.

niepowinny czemu (1): Pánno do Kośćiołá Sálomonowego/ niepowinną płći twoiey drogę/ co rok z Iozephem y Pánem IEzuſem nabożnie podeymuiąca LatHar 502.

W przeciwstawieniu: »niepowinny ... powinny« (1): [sumnienie rozbierać ma przed spowiedzią] Ieſli dla rzecży niepowinnych/ nie opuſzcża powinnych: y z iákim nabożeńſtwem oboie zwykł odpráwowáć. LatHar 134.

Szereg:»niepowinny ani przykazany« (1): iż ſą niektore vczynki dobre nie powinne áni przykazáne/ ktore tym ſą wdzięcznieyſze Pánu Bogu WujNT 238.
2. Który nie jest do czegoś zobowiązany; immunis Mącz [w tym: komu (4)] (8): Proximus sum egomet mihi, Bliſzſzym ſam ſobie/ Nikomum ták wiele nie powinien iż yednák więcey ſam ſobie. Mącz 326a, 237b; bo dobry nád złego więcey nie powinien. GostGosp 18.

niepowinien czego (3): Cżego iſcie złym ták iáko inym źwirzętom nie powinien. RejZwierc 148; Oycá przeto nazwał Bogiem/ iż on tego nikomu nie powinien co ieſt. CzechEp 240, 302.

niepowinny na co (2): yzeſmy niepowynni na cerimonie zydowſkie/ dla tego nieſwięcym ych ſabbatu SeklKat G; SeklWyzn f2v.

3. Który się nie należy, nie zasłużony; indebitus Cn (2): A kogo chce zátwárdzi [Rom 9/18]. Rozumiey ſpráwiedliwie go opuſzczáiąc/ to ieſt/ pomoc mu niepowinną odeymuiąc WujNT 556; Vbrawſzy ſię w on vrząd iák w ſtráſzydło iákie: Wymyśla więc fortele tákie y owákie [...] Y przywodźi w Sequelę niepowinne groſze/ Nie pátrząc winnieyſzego: ále nieboraká/ Gdy widźi iż ieſt co ſkuść/ ſkubie więc proſtaká. KlonWor 18.
4. Który nie musi być; niekonieczny (1): niech nam będzie wolno ták śmiele zámknąć/ ábyſmy rzekli/ że to nie powinna rzecż áby ſie rodźił Sláchćic z śláchćicá [ex nobilibus quoque nobiles nasci non oportere]/ gdyż ſie cżęſtokroć rodzą ſynowie niepodobni oycom ModrzBaz [41]v.

Synonimy: 1. nieprzykazany; 2. niezasłużony.

Cf POWINNY

AK