[zaloguj się]
[pdf]

ROZBORZONY (5) part praet pass pf

rozborzony (3), rozborzon, rozburzon (2).

rozborzon, rozborzony (4), rozburzon (1); rozborzon(y) LubPs, Leop, BibRadz (2); rozburzon ArtKanc.

Pierwsze o jasne, drugie prawdopodobnie jasne (tak w rozborzenie); w formach złożonych -on-; forma niezłożona z tekstu nieoznaczającego ó.

Fleksja
sg
fNrozburzona nNrozborzon(e), rozborzono
pl
N m pers rozborzeni
A subst rozborzon(e)
inne formy
sg G - rozburzonégo

sg f N (praed) rozburzona (1). ◊n N (praed) rozborzon(e) (1) BibRadz, rozborzono (1) LubPs. ◊ [G rozburzonégo.] ◊ pl N m pers rozborzeni (1). ◊ A subst rozborzon(e) (1).

Sł stp s.v. rozburzyć, rozborzyć, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

1. Spustoszony, zniszczony; demolitus Vulg (5):
Przen (1): Zápalona ieſt tá Winnicá y wyćięta/ rozburzoná wſzytká iey pierwſza kraſá ArtKanc I16v.
a. O budowlach: zrujnowany, rozwalony (3): vkazano mu [...] Azot/ y inne miáſtá rozborzone Leop 1.Mach 11/4; BibRadz Ez 30/16; [Obrázy náſzych bogów [...] Którém z rozburzonégo miáſtá wynióſł Troie [ab Troia mediisque ex ignibus urbis extuleram III 149]/ [...] iáwnie ſtánąć mi ſie zdáły VergKoch 69].
[Szeregi: »rozburzony i rozmiotany«: Budowánie Folwárkowe y wieyſkie dla żadney inſzey przycżyny rozburzone y rozmiotáne byc niema/ tylko dla zgwałcenia białych głow SzczerbSpecSax 160 (Linde).

»rozwalony albo rozburzony«: Z ktorych przycżyn budowánie rozwálone álbo rozburzone być ma. SzczerbIus 118.]

Przen (1): To co yeſt od ognyá ták ſrodze popalono/ Abo co gwałtownye tu w nyey [winnicy bożej] yeſt rozborzono/ Nyech twego oblicża ſrogość wſſechmocny Boże/ Wſſytko to roſproſſy LubPs S4.
b. O mieszkańcach: których miasta zostały zburzone (1): Rozborzeni będą [desolabuntur] w pośrzod źieḿ ſpuſtoſzonych BibRadz Ez 30/7.
2. [Rozszalały, rozpędzony: [kiedy Mars] kbitwie podżegáiąc konie rozburzone Roſpuſcza [furentis bella movens immittit equos XII 333] VergKoch 353 (Linde).]

Cf ROZBORZYĆ

KW, (LWil)