[zaloguj się]
[pdf]

1. NIEROWNIE (4) sb n

W pisowni łącznej (3), w rozłącznej (1),

Teksty nie oznaczαją é oraz ó; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w nie-).

Fleksja
sg
G nierowniå
A nierowni(e)
L nierowniu

sg G nierowniå (1). ◊ A nierowni(e) (2). ◊ L nierowniu (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Rzecz niemożliwa lub bardzo trudna do osiągnięcia (3):
Przysłowie: A iz zacznieiſſi bicz muſi Kto ſie o nierownie kuſi RejRozm 401.
Zwrot: »o nierownie się kusić, nierownia chcieć« (2:1): Lew gdy cudną dziewkę vźrzał/ Bárzo ſie iey rozmiłował: Tedy oycá pilnie żądał/ Aby mu ią zá żonę dał. Rzekł mu kmieć/ nie rownia to chceſz/ Tego nigdy mieć nie możeſz: Nie słuſzećiem płći cżłowiecżey/ Przyłącżyć ku krwi źwierzęcey. BierEz K4v, R4v. Cf Przysłowie.
2. Człowiek nierówny stanem (1):
Przysłowie: (nagł) W nierowniu towárzyſtwá niemáſz. (‒) [...] Chroń śię cżłowieká mocnego/ Boć ſobie niechce rownego BierEz M2v.

Cf NIEROWNIA, NIEROWNOŚĆ, NIEROWNY, 1. ROWNIE

MF