[zaloguj się]
[pdf]

NIEROZMYŚLNOŚĆ (5) sb f

W pisowni łącznej (4), w rozłącznej (1).

e oraz oba o jasne.

Fleksja
sg
N nierozmyślność
G nierozmyślności
D nierozmyślności

sg N nierozmyślność (3). ◊ G nierozmyślności (1). ◊ D nierozmyślności (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s. v. rozmyślność.

Brak zastanowienia się, pochopność; temeritas, incogitantia Mącz, Modrz, Cn; praecipitatio Cn [w tym: czyja (1)] (5): Temeritas, Vporá/ nie rozmyślność. Mącz 442c, 59b; może ſie to/ iż ták mam rzec/ wielkiey nierozmyślnośći waſzey przypiſáć. ModrzBaz 144v.

W połączeniach szeregowych (2): ktorzi [poddani] ábo z omyłki/ ábo z nierozmyślnośći/ ábo z pychy/ ábo z ktorey inſzey wády [seu errore, seu temeritate, seu superbia, seu quovis vitio lapsos] przećiwko niemu [władcy] wyſtąpili? ModrzBaz 127, 99.

Synonimy: głupość, niebaczność, nierozum, szaleństwo, szaloność.

Cf NIEROZMYSŁ, NIEROZMYŚLENIE, [ROZMYŚLNOŚĆ]

JB