niesłuszno (jest) komu [w tym: cum inf (16), ze zdaniem podmiotowym (1)] (17): O zayſte nyeſluſchno by boſkyey wſzechmocznoſzcy aby myal czyalo y naturą przyyącz znaruſzoney matky PatKaz II 41v, 70v, 71; bowyem nye ſlużno było ludzyom z Eiptu ieſć zżydy/ y nye ſluſſne to vnich były gody HistJóz Dv, B4v; Porus [...] wielkim głoſem wołał y mowił. Alexander nie ſluſzno ieſt Ceſarzowi ták po proznici tráćić [non decet imperatorem ... perdere] ſwoj lud HistAl H7v; nieſłuſzno oycu żadnemu/ máiąc ſyny godne/ dálſzemu páńſtwo dáwáć. BielKron 357v, 15v, 55, 100v, 142, 201 (11).

cum inf (19): BielŻyw nlb 3; DiarDop 104; Bo cżęſto mawiał [Tytus] nie ſłuſzno ſługi od páná przez podárzenia y pocieſzenia puſzcżáć. BielKron 147v, 327. Cf niesłuszno (jest) komu.

Ze zdaniem podmiotowym [zawsze: aby] (4): bo dziwne ſpráwy rąk twoich/ y dziwnie oſobne/ nieſluſſno by było áby miáły być zamilczane. RejPs 213v; Gdzye mu też powiedzyeli/ iż nie ſłuſzno ábyſmy my ſwego ſtárſzego ſądzili. BielKron 154v, 392. Cf niesłuszno (jest) komu.

W połączeniu szeregowym (1): abyśmy czego się [...] bez potrzeby na IchM Panow Duchownych dopraszali u WKM, co by albo niesłuszno, albo niepotrzebno, albo niegodno było uczynić IchM. DiarDop 104.