[zaloguj się]
[pdf]

ROZCHWYTAWAĆ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); w formach osobowych pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 rozchwytåwå
conditionalis
sg
2 m byś rozchwytåwåł

praes 3 sg rozchwytåwå (1). ◊ con 2 sg m byś rozchwytåwåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde błędnie zam. rozchwatywać s.v. rozchwycić.

Rozkradać wszystko, rozgrabiać; diripere, praedari PolAnt (2):

rozchwytawać co [= co się kradnie] (1): A rzecżeſz/ wnidę do źiemie gdzie tylko wśi ſą/ prziydę do tych kthorzy [...] mieſzkáią beśpiecżnie [...]. Abyś bráł łupy/ á rozchwytawał plony BibRadz Ez 38/12.

rozchwytawać co [= miejsce, skąd się kradnie] (1): iáko kto może wniść wdom ſilnego y nacżynie iego rozchyćić/ iesliby pierwey nie związał ſilnego/ y dopiero dom iego rozchwytawa? BudNT Matth 12/29.

Synonim: rozdzierać.

Formacje współrdzenne cf CHWATAĆ.

KW, (LWil)