« Poprzednie hasło: ROZCHWYTANY | Następne hasło: ROZCHYCIĆ » |
ROZCHWYTAWAĆ (2) vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); w formach osobowych pierwsze a pochylone.
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
3 | rozchwytåwå |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | byś rozchwytåwåł |
praes 3 sg rozchwytåwå (1). ◊ con 2 sg m byś rozchwytåwåł (1).
Sł stp, Cn brak, Linde błędnie zam. rozchwatywać s.v. rozchwycić.
rozchwytawać co [= co się kradnie] (1): A rzecżeſz/ wnidę do źiemie gdzie tylko wśi ſą/ prziydę do tych kthorzy [...] mieſzkáią beśpiecżnie [...]. Abyś bráł łupy/ á rozchwytawał plony BibRadz Ez 38/12.
rozchwytawać co [= miejsce, skąd się kradnie] (1): iáko kto może wniść wdom ſilnego y nacżynie iego rozchyćić/ iesliby pierwey nie związał ſilnego/ y dopiero dom iego rozchwytawa? BudNT Matth 12/29.
Synonim: rozdzierać.
Formacje współrdzenne cf CHWATAĆ.
KW, (LWil)