[zaloguj się]
[pdf]

NIESZCZĘŚLIWOŚĆ (5) sb f

Zawsze w pisowni łącznej; -ſzcz- (3), -ſcz- (2).

e oraz o jasne.

Fleksja
sg pl
N nieszczęśliwość nieszczęśliwości
G nieszczęśliwości
A nieszczęśliwość

sg N nieszczęśliwość (1). ◊ A nieszczęśliwość (2). ◊ pl N nieszczęśliwości (1). ◊ G nieszczęśliwości (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. szczęśliwość.

Wydarzenie lub szereg wydarzeń, niekorzystnych dla kogoś i niezależnych od jego woli (5): Albo w morze/ przyczynę wſzech nieſczęśliwośći/ Perły/ złoto/ y wielkiey kámienie drogośći Zárzućmy KochPieś 2.

nieszczęśliwość czyja (2): Iáſzczurká znaczy nieſzczęſliwoſć rodźicow. GroicPorz 113; RejPosRozpr [c4].

Szereg: »złośći i nieszczęśliwości« (1): iżby wſzythki złoſći y nieſzcżęſliwoſći [mala et infelicitates] ná ludzi krom odmiany przychodziły/ tákowe by były nieznoſne krewkoſći ludzkie/ [...] iżby theż wſzyſcy w ſidło roſpácżenia byli przyciągnieni HistAl Gv.

Personifikacja (1): Nieſczęśliwość niepokóy z vſtáwiczną trwogą/ Przy pániey ſwéy zazdrośći idą krokiem drogą. KochMRot Cv.

Synonim: niefortuna.

Cf NIESZCZĘŚCIE, SZCZĘŚLIWOŚĆ

JB