[zaloguj się]
[pdf]

NIEUKŁADNY (2) ai

e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); a jasne.

Fleksja
sg
f Anieukładną
pl
N m pers nieukładni

sg f A nieukładną (1). ◊ pl N m pers nieukładni (1).

Sł stp brak, Cn s.v. nieukładność, Linde XVI w.

1. Nie dający się utrzymać w porządku, w stałości (1):

W połączeniu szeregowym (1): wynálaźcy złośći/ rodzicom niepoſłuſzni/ bezrozumni/ nie vkłádni/ bez miłośći przyrodzoney/ nie przeiednáni/ nie miłośierni [... insipientes, incompositos sine adfectione, absque foedere, sine misericordia]. WujNT Rom 1/31.

2. Okrutny, srogi; implacidus Cn (1): STáry miał Priapiſmum/ nieukłádną mękę/ Lecz byłá młodéy żenie tá niemoc ná rękę. KochFr 59.

Synonimy: 1. nierządny; 2. okrutny, srogi.

Cf UKŁADNY

KK