« Poprzednie hasło: ROZCZYTAĆ | Następne hasło: ROZCZYTAWAĆ » |
ROZCZYTANIE (11) sb n
rozczytanie (11), [rozszczytanie].
roz- (10), roſz- (1); [rozſz-].
Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); a jasne.
sg | |
---|---|
G | rozczytaniå |
D | rozszczytaniu |
A | rozczytani(e) |
I | rozczytani(e)m |
L | rozczytaniu |
sg G rozczytaniå (6). ◊ [Drozszczytaniu.] ◊ A rozczytani(e) (2). ◊ I rozczytani(e)m (2). ◊ L rozczytaniu (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w. s.v. rozczytać.
- 1. Rozmyślanie, rozpamiętywanie (11)
- 2. [Czytanie, lektura]
rozczytanie czego (8): iż nie widział tu miedzy námi ná ſwiecie nicz podobnieyſzego do rzecży niebieſkich nád miłość/ rozumiał temu/ iż zá rozcżytániem iey/ mieliſmy nieiáko dochodzić/ y ſmákowáć onych rzecży niewidomych GórnDworz Bb7v; W Piątek okrom męki Páńſkiey rozcżytánia/ [...] przydáć może modlitwę zá rozlicżne ſtany/ W. Ianá Lánſpergiuſzá LatHar 356, 243, 256, 260, 270, 351, 355, 649; [WujPosN 1584 I 256 (Linde)].
[rozczytanie o czym: iżby náśladował ták wymowy ku ſpráwam ſądom należącey/ iáko tego ćichego á ſpokoynego o filozofij rozcżytánia CiceroKosz 2. Cf Zwrot.]
W połączeniach szeregowych (2): RejPos 174; mądrośći nam ſię przyczynia/ z náuki/ rozczytánia y doświádczenia. SkarKaz 484b.
[W przeciwstawieniu: »rozczytanie ... słuchanie«: Lecz my tu tego rozczitáć niebędźiemy/ coby y nas w rozczytániu y was ſnadź w ſłuchániu obráźić mogło. ZebrzydOdpow Ee2v.]
Cf ROZCZYTAĆ
KW, (LWil)