[ROZCZYTAWANIE sb n
rozczytawanie, rozszczytawanie.
Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.
Fleksja
|
sg |
N |
rozczytåwani(e) |
G |
rozczytåwaniå |
D |
rozczytåwaniu |
A |
rozczytåwani(e) |
sg N rozczytåwani(e). ◊ G rozczytåwaniå. ◊ D rozczytåwaniu. ◊ A rozczytåwani(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
1.
Rozmyślanie:
rozczytawanie o kim: CO ſie dotycże Anyołow ſwiętych á rozcżytawánia o nich/ tedy napirwey náucżmy ſie wiedzieć/ co to ieſt Anyoł? GilPos 290v.
Zwrot: »rozczytawanie czynić« [ze zdaniem przydawkowym]: kthorego [Mateusza] dniá dziſieyſzego pámiątkę obchodzimy/ rozcżythawánie cżyniąc vcżćiwe/ iáko on [...] ná Páńſkie powołánie opuśćiwſzy wſzytko/ náſládował go GilPos 287.
2.
Czytanie i omawianie:
przetoż ſtárożytni Páſterze w Koſciele Bożym […] roſzcżytawáć zwykli to dwunaſte Kápitulum z liſtu Páwła ſwiętego do Rzymiánow [...] áby ſie ich [cnót i powinności] z rozſzcżytawánia tego náucżyli/ á s pilnoſcią nimi báwili. GilPos 26v;
A iże ku tákowey Epiſtole wielce ſłuży przecżytána Epiſtołá Ianá ſwiętego/ przetoż wzięta ieſt w zwycżay ku rozcżytawániu GilPos 83v;
w kthory cżás dziſieyſzego Swiętá/ rozcżytawánie miewamy s ſłow Proroká ſwiętego zá cżythánie GilPos 263v,
[1]v,
59,
312.rozczytawanie o czym: ILekroć wiernym Krześćiánom tráfi ſie wſpomináć á rozcżytawánia ſłucháć/ o ſmierći á mękach ſrogich przeſládowániu od ludzi Tyrańſkich wielkich/ [...] GilPos 275v.
3. Odprawianie mszy: [do innowiercy:] ákoż ty námácáć áni ſię dogádáć żadną miárą nie możeſz/ áby ná świećie miáło być dawnieyſze Papieſkiey Mſzey rozcżytawánie / niżeli wáſzey wiecżerzy zwiáſtowánie? ŁaszczOkulary D3v.
Cf ROZCZYTAWAĆ]
KW, (LWil)