Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NIEWYSŁANY]

Następne hasło: NIEWYSŁOWIONY »

NIEWYSŁAWIONY (10) part praet pass pf

W pisowni łącznej (6), w rozłącznej (4).

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); a pochylone.

Fleksja

sg
f	N	niewysłåwionå	n	N	niewysłåwion(e)
	G	niewysłåwion(e)j		G
	A	niewysłåwioną		A
	V	niewysłåwionå		V	niewysłåwion(e)

pl
N	subst	niewysłåwion(e)
D		niewysłåwionym
A	subst	niewysłåwion(e)

sg f N niewysłåwionå (1). ◊ G niewysłåwion(e)j (1). ◊ A niewysłåwioną (1). ◊ V niewysłåwionå (1). ◊ n N niewysłåwion(e) (2). ◊ V niewysłåwion(e) (1). ◊ pl N subst niewysłåwion(e) (1). ◊ D niewysłåwionym (1). ◊ A subst niewysłåwion(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. wysłowny.

Znaczenia

W funkcji przymiotnika: Taki, którego me da się określić przy pomocy słów, którego nie da się ogarnąć rozumem, bardzo dużych rozmiarów, w bardzo dużej ilości (10)

W funkcji przymiotnika: Taki, którego me da się określić przy pomocy słów, którego nie da się ogarnąć rozumem, bardzo dużych rozmiarów, w bardzo dużej ilości (10): RejPos [292]v; Dziwuię ſię wſzytkim tey Pánienki nie wysławionym cnotam SkarŻyw 16, 27, 231, 244 [2 r.], 599; O nieogárnione poniżenie tego Páná/ o niewyſławione vboſtwo. SkarKaz 489b, 161b.

W charakterystycznych połączeniach: niewysławiona(-e) cnota, dobrodziejstwo, dostojność, dzięki, radość, rozkosz, szczęście, Trojca, ubostwo, wiara.

Szereg: »wielki a niewysławiony« (1): Wielkie to á nie wyſławione dobrodzieyſtwo/ kogo Pan Bog tą nowiną obwieśći SkarŻyw 25.

Synonimy cf NIEWYSŁOWIONY.

Cf NIEWYSŁOWIONY, NIEWYSŁOWNY, WYSŁAWIONY