[zaloguj się]

[NIEZWYCZAJNOŚĆ sb f

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz -ość); a jasne.

Fleksja
sg
N niezwyczajność
G niezwyczajności
I niezwyczajnością

sg N niezwyczajność.G niezwyczajności.I niezwyczajnością.

stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. s.v. zwyczajność.

1. Brak wprawy, przyzwyczajenia; insuetudo Cn [czego]: ponieważ po pierwſzey woynie Kártáginſkiey/ pokoy przez dwádźieśćiá y cżtery látá/ y co więcey/ vſtáwicżnie/ próżnowaniem y niezwycżáynośćią zbroy ták one Rzymiány/ wſzędźie zwyćiężce/ zwątlił/ że ná wtorey woynie Kártágińſkiey Hánnibalowi rownemi być nie mogli. BusLic 47.
2. Niezwykłość, odmienność, bycie innym; insolentia Cn [czego]: A to ściśnienie i niezwyczajność czasu ten efekt uczynieło/ że ani z ziem pruskich, ani z niektórych polskich województw posłowie na tę konwokacyją posłani beli. AktaSejmikPozn 1587/46.
Wyrażenie przyimkowe: »dla niezwyczajności«: gdyż onému ludowi proſtému żywot Ianów zá wielkié podźiwienie był/ y dla niezwyczáinośći takiégo żyćia [...] wſzyſcy ſye gárnęli, do niego BiałPos 42 (Linde s.v. zwyczajność).

Cf NIEZWYCZAJ, NIEZWYCZNOŚĆ, NIEZWYKŁOŚĆ, ZWYCZAJNOŚĆ]

FP