[zaloguj się]

OBBIĆ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).

Fleksja
inf obbić
praet
sg
3 m obbił
conditionalis
pl
3 m pers by obbili

inf obbić (2).[praet 3 sg m obbił.]con 3 pl m pers by obbili (1).

stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Zadać ból uderzając wielokrotnie (1):
Zwrot: »[komu] gębę obbić« (1): Wolę ia ták brácie miły/ Niżby mi gębę obbili RejZwierc 231v.
2. Pokryć jakąś powierzchnię warstwą czegoś [co] (2): ktorey [żony] ták bárzo żáłował/ że [...] cżarno wſzytko obbić dał RejZwierc 153v, 31.

[obbić czym: Obbił á podſutrował śćiány kośćielne wewnątrz forſty Cedrowemi [aedificavit parietes domus intrinsecus tabulatis cedrinis] Leop 3.Reg 6/14 (Linde).]

Formacje współrdzenne cf BIĆ.

Cf OBBITY, OBIĆ

KW