[zaloguj się]
[pdf]

OBDZIERŻEĆ (5) vb pf

Tekst nie oznacza ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).

Fleksja
inf obdzierżeć
praet
sg pl
3 m obdzierżåł m pers obdzierżeli
f obdzierżała m an

inf obdzierżeć (2). ◊ [fut 1 sg obdzierżę.] ◊ praet 3 sg m obdzierżåł (3). [f obdzierżała. ◊ 3 pl m pers obdzierżeli.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Objąć w posiadanie [co] (3): Mieſzcżánie záſię Krákowſcy [...] poſłáli tháiemnie do Henryka Probuſá kſiążęćiá Wrocłáwſkiego proſząc y obiecuiąc mu ieſli przyiedzie Monárchią Polſką obdzierżeć. BielKron 366v, 156v.

[obdzierżeć po kim: A tham obdzyerszely szwa czescz po oyczoch szwoych ProtokWoźnik 1527 nr 67.]

W charakterystycznych połączeniach: obdzierżeć monarchiją (2), państwo.

Zwrot: »mocą obdzierżeć« (1): Widząc Miecſław iż niemogł mocą obdzierżeć Monárchiey Polſkiey/ vcżynił vmowę łágodnemi ſłowy z Heleną BielKron 357v.
2. Dostąpić, zyskać [co] (2): ten [Bonifacyjus trzeci] ſie ſwárzył s Pátryárchą Konſtántynopolſkim o zwirzchność doſtoieńſtwá/ ktorą zá roſkazániem Fokáſowym obdzyerżał Bonifácyus. BielKron 164v; Arábowie y Sáráceni wybrawſzy Máchumetá zá Hetmáná/ poráźili Rzymiány [...] ſkąd Máchumet wielką ſławę obdzyerżał BielKron 165v; [Mistrzu czo cżyniαcz żiwot wiecżny obdzierżę? SandMalEwan 58].

[obdzierżeć u kogo: u męża swego obdzierżała AktaSynod I 100.]

[Ze zdaniem dopełnieniowym: która [panna] chciała to sobie obdzierżeć [...], iżeby od ministra Krystusewego ślub brała. AktaSynod I 100.]

Formacje współrdzenne cf DZIERŻEĆ.

Cf ODZIERŻEĆ

LW