[zaloguj się]
[pdf]

OBERWANY (6) part praet pass pf

o, e oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNoberwany fN
A Aoberwaną
pl
N subst oberwané
D oberwanym

sg m N oberwany (3). ◊ f A oberwaną (1). ◊ pl N subst oberwané (1). ◊ D oberwanym (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: oberwany od kogo (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Wyrwany (3): [o Chrystusie] wloſom oberwanym ij brodzie ij oblicżu zbitému/ ij ijnſſym cżlonkom zbitym/ barzo ſie dziwowała [Maryja] OpecŻyw 156, [79].

oberwany czym (1): Strictivus – Oſmeknioni, reka oberwani. Calep 1011a.

2. Z ktorego coś powyrywano, oskubany; tu: o owłosionych częściach głowy; depilatus Mącz, Calep, Cn (3): [Maryja] iuż tę [ranę]/ iuż onę tzaluie/ drugi ráz tzlowkę [!] zranioną/ brodę oberwaną/ twárz oſſkaradzoną OpecŻyw 156; Calep 307b.

oberwany z czego (1): Depilatus, Oberwány/ omkniony z włós. Mącz 300a.

Synonimy: 1. osmekniony, wydarty, wyrwany; 2. ogołocony, omkniony, oskubiony.

Cf OBERWAĆ

AS