Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OSKUBANY

Następne hasło: OSKUBOWAĆ »

OSKUBIONY (7) part praet pass pf

-sk-, -ſk- (6), -szk- (1).

Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w o-); drugie o jasne.

Fleksja

sg
m	N	oskubiony	f	N	oskubionå
	A			A	oskubioną
	L			L	oskubion(e)j

sg m N oskubiony (4). ◊ f N oskubionå (1). ◊ A oskubioną (1). ◊ L oskubion(e)j (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

Pozbawiony czegoś (7)
- a. O ptaku: pozbawiony piór (5)
  - W przen (1)
- b. O człowieku: ogolony (2)

Pozbawiony czegoś (7):

a. O ptaku: pozbawiony piór, deplumatus BartBydg; deplumis, inplumis Cn (5): BartBydg 40b; Też kur ſtary kijem zabity/ á nie zarzezany kthory ma być wywnątrzony á oſkubiony FalZioł I 33d.

W porównaniu (1): A ieſli tám [pod ziemią] nie zginie/ tedy wyblednie/ tákże nágrąznie że chodzi iáko gęś oſkubiona ná wioſnę. RejZwierc 157.

Wyrażenie: »gęś oskubiona« (2): Wezmi kota tłuſtego á odrzy gi/ włoż tak czałkiem w gęs oſkubioną FalZioł V 112; RejZwierc 157.

W przen (1): Buiáiąc po tym ſwiecie iáko Paw gdy pierze/ Tu ku pięknemu ſłońcu nadobnie rozſzyrzy [...]. O nędzny ſwiecki Pawie y z mięſem y s piory/ Iuż leżyſz oſkubiony/ drudzy cie drą s ſkory. RejWiz 84.

b. O człowieku: ogolony (2): Vulsus, Oskubiony Mącz 478c.

Wyrażenie: »oskubiona głowa« (1): A iż chodzą s poſtáwą/ á łby pogolili/ A zda ſie im áby tym Bogá zniewolili. O ſzalony rozumie w oſkubioney głowie RejWiz 183v.

Synonim: b. ogolony.

Cf NIEOSKUBIONY, OSKUBANY, OSKUŚĆ