« Poprzednie hasło: OBIECADŁO | Następne hasło: OBIECAN » |
OBIECADŁOWY (5) ai
obiecadłowy (5), [abiecadłowy].
Oba o, e oraz a jasne; w abiecadłowy pierwsze a pochylone.
Fleksja
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | obiecadłowy | f | N | åbiecadłowå | n | N | |
G | obiecadłowégo | G | G | |||||
I | obiecadłowym | I | I | |||||
L | L | L | obiecádłowym |
sg m N obiecadłowy (1). ◊ G obiecadłowégo (2). ◊ I obiecadłowym (1). ◊ [f N åbiecadłowå.] ◊ n L obiecádłowym (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Znaczenia
Przymiotnik od „obiecadło”: ułożony, spisany według kolejności liter w alfabecie; alfabetyczny; alphabeticus, elementarius Cn (5): Tu obácz pożytek tego methodum: á w obiecádłowym methodum oſobno chodziła Venditio, á oſobno Intromiſsio SarnStat 690.
Wyrażenie: »porządek, rząd obiecádłowy« (3:1): á wſzelkiéy mowy imię álbo przezwiſko źiołowi/ ieſt podług porządku obiecádłowégo. SienLek a4v, a4v; REIESTR, Dla prędſzego naleźienia rzeczy w tym Státucie/ rzędem obiecádłowym. SarnStat 1306, 1306.
[Przen: [zakonna nauka] ieſt abiecádłowa: á nie iedno martwa/ ále też máteria (ieſt) śmierći. BudNT przedm a2v.]
DJ