[zaloguj się]
[pdf]

OBIECYWAĆ (1) vb impf

Fleksja

3 sg m praet obiecywåł.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Mówić komuś, że zrobi się coś, co dla tego kogoś na ogół jest pożądane (lub dobre); addicere, se adstringere, aſfirmare, appromittere, confirmare, dare, despondere, dicere, donare, expromittere, facere, instipulari, largiri, obligare, pignerari, polliceri, polliciatari, praestare, profiteri, promittere, pronuntiare, recipere, stipulari, vovere [komu co]: Gdyż też oni [posłowie] przestawać chcieli [...] na tym zdaniu KJM, iż im od panow duchownych pokoj do tegoż czasu obiecywał i wynajdował Diar 57.

Synonim: przyrzekać.

Formacje wspołrdzenne cf OBIECAĆ.

DJ