[zaloguj się]

[OBIEDWANIE sb n

obiedwanie a. obietwanie.

Fleksja

N sg obiedw(a)ni(e).

stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. obiadać.

Spożywanie posiłku albo ofiarowanie:
Wyrażenie: »obiedwanie baranka«: Tho iest obiethwanye baranka wyobrazonego, yenze baranek iest wiobrazenye moye. SprChęd 19.

Cf OBIEDWAĆ]

FP