[zaloguj się]
[pdf]

OBIEKCYJA (3) sb f

Teksty nie oznaczają ó oraz é.

Fleksja
sg pl
N obiekcyj(e)
D obiekcyjåm
A obiekcyją

sg A obiekcyją (1). ◊ pl N obiekcyj(e) (1). ◊ D obiekcyjåm (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Argument, zarzut przeciw czemuś [obiectio – zadanie, wyrzucenie czego na oczy, też zabieżenie temu wespołek s odpowiedzeniem, coby mogło naprzeciwko być przywiedziono Mącz 162c; zadanie komu czego, zadawanie, zarzucanie, przymówka ‒ obiectio Cn] [czyja: G sb (2), ai (1)] (3): A ieſli ſię też obiekcyam áduerſarzow náſzych chcemy przyſłucháć/ y to ku obiaſnieniu prawdy nam pomoc może. WysKaz 32.

obiekcyja przeciwko czemu (1): Dwie obiekcye Heretyckie przećiwko cżyścowi. WysKaz 32 marg.

Szereg: »wywod i obiekcyja« (1): Iuż tedy ná ten wywod/ y obiekcyą/ ſprzećiwnikow odpowiádam. NiemObr 35.

Synonimy: argument, obwinienie, oskarżenie, racyja, wywod, zarzut.

DJ