[zaloguj się]
[pdf]

OBLEPIONY (2) part praet pass pf

Fleksja

N sg m oblepi(o)ny (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pokryty, powleczony warstwą czegoś [czym] (2): Drugie miaſtho mnieyſze zową Kirkiel, nad nim na ſkale ieſt zamek drzewiany gliną oblepiony [est castrum ex lignis et agrilla erectum]. MiechGlab 71; Luteus ‒ Błotem oblepioni. Calep 620a.

Synonim: powleczony.

Cf OBLEPIĆ

DDJ