[zaloguj się]
[pdf]

POWLECZONY (20) part praet pass pf

powleczony (18), powleczon a. powleczony (2).

Oba o oraz e jasne.

Fleksja
sg
mNpowleczony fNpowleczon(a) nNpowleczon(e)
Gpowleczon(e)go G G
A Apowleczoną A
pl
N subst powleczon(e)
A subst powleczon(e)

sg m N powleczony (10). ◊ [G powleczon(e)go.] ◊ f N powleczon(a) (2). ◊ A powleczoną (3). ◊ n N powleczon(e) (2). ◊ pl N subst powleczon(e) (2). ◊ A subst powleczon(e) (1).

Sł stp s.v. powlec, Cn s.v. marmurowany, Linde XVIII w. s.v. powlec.

Pokryty; circumtectus PolAnt, Vulg; involutus, obductus, obsitus, tectus Calep [w tym: czym (19)] (20): Obsitus – Nakriti, powleczoni. Calep 716b.
a. Pociągnięty cienką warstwą jakiejś substancji; oblitus, loricatus Cn (5): Gdyż oto y chłop głupi/ dla nędznego brzuchá/ Wpada w ćięſzką niewolą/ iáko w ſmołę muchá: Iáko ptaſzek ná rozgę lepem powlecżoną: Iáko rybá ná wędę w gliſtę oblecżoną. KlonWor 27.
α. Pomalowany (4): A zá wthorą zaſłoną był przybythek [...]. Máiąc złotą kádźidlnicę/ y ſkrzynię przymierza/ zewſząd złotem powleczoną BibRadz Hebr 9/4; WujNT Hebr 9/4.
Wyrażenie: »po wirzchu powleczony« (1): A ieſtechmy bárzo podobni ku onym ſprochniáłym ſciánam/ ktore bywáią po wirzchu kęs owym cienkiem málárſkim złotem powlecżone/ pod ktorym złotem nie máſz nie iedno ſzpetne drewno. RejZwierc 19v.
Przen (1):

W porównaniu (1): Tákże vmyſł náſz [...] nigdy przyſtátecżney ſtałośći nie zoſthánie/ á máło nie iáko ſprochniáłe drewno/ tylko iż poſtawką kęs iáko málárſkim złotem będzie powlecżony. RejZwierc 19v.

b. Obciągnięty jakimś materiałem, obleczony (13): Czapka Axamitna czarna [...] kitaiką czarną powleczona WyprKr 93v; Obiczie do pokoiu K. Iei Mczi. [...] Stoleczek ſkladani. Axamitem czerwonem powleczoni WyprKr 112, 54v, 62v, 67, 79, 86v, 102v; Azápi/ kthorzy ná ſobie noſzą iakoby niecki drewniáne powlecżone ſkorą dla ogniá/ ći napierwey idą ku ſzturmu BielKron 316; Mącz 307b; Corticosus – łubiaſty powliezony [lege: powleczony] łubem. Calep [264]a; [InwKatWaw 40; Puzdro do skrzypicz skorką powleczone. InwKrak 10].
Wyrażenie: »z wierzchu powleczony« (1): Testudo [...], Tarczenny dách/ to yeſt naczinie woyenne/ z wierſchu skórą á rzemieniem powleczone/ do ſzermowánia należące. Mącz 452d.
Przen (1):
Wyrażenie: »skorą powleczony« = stający się ciałem (1): Iáko też Ezechiel o onych koſciach powiedał/ ktore widzyał ná polu leżące/ iż máią być znowu ſkorą powlecżone/ á cżáſu ſwego ożywione. RejPos 112.
c. Wyłożony czymś (1): Eburatus, Słoniową kością powleczony. Mącz 98d.

Synonimy: okryty, pokryty; a.α. pomalowany; b. obleczony; c. obłożony.

Cf [NIEPOWLECZONY], POWLEC

ALKa