[zaloguj się]

OKRYTY (9) part praet pass pf

okryty (8), okryt (1) LubPs.

o prawdopodobnie jasne (tak w okryć).

Fleksja
sg
mNokryty, okryt fNokrytå
pl
N m pers okryci
subst okryt(e)

sg m N okryty (5), (praed) okryt (1).f N okrytå (1).pl N m pers okryci (1). subst okryt(e) (1).

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Otoczony czymś dookoła lub osłonięty z którejś strony; clypeatus, parmatus Calep [w tym: czym (6)] (7): Clypeatus – Tárcząm okrity. Calep 208b, [757]a.
a. Posiadający naturalną osłonę stanowiącą wierzchnią warstwę (3): potrzebá tego bylo/ żeby ten domek głowá náſzá/ w ktorey ſubtylna rzecż rozum cżłowiecży chowáć ſie miał/ cienkimi á drobnemi koſthkámi okryta byłá GórnDworz I; Lanarius – wełna okriti. Calep 580a, 580a.
b. Zatopiony (2): wnet też chciał zá námi [nieprzyjaciel]/ Przedź przez pośrzodek onych wod ſuchemi nogámi/ Ale ſie bárzo omylił/ okryt ieſt wodámi. LubPs gg2v; A ná piętnaśćie łokći ná gorę wezbráły wody/ ták iż były okryte gory [operti sunt montes]. BibRadz Gen 7/20.
2. Ubrany, przyodziany (2): Velatus – Zasłonioni, okriti. Calep 1107a.
Przen [czym] (1): y będą zewſſech ſtron wielką wſtydliwoſćią okryci. RejPs l63v.

Synonimy: 1. odziany; 2. odziany, ubrany.

Cf OKRYĆ, OKRYĆ SIĘ

JZ