[zaloguj się]
[pdf]

OKRYĆ SIĘ (6) vb pf

o jasne.

Fleksja
inf okryć się
praet
sg
3 m okrył się
f okryła się
conditionalis
pl
1 m pers bysmy się okryli

inf okryć się (1). ◊ praet 3 sg m okrył się (2). f okryła się (2). ◊ [con 1 pl m pers bysmy się okryli.] ◊ part praet act okrywszy się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. okryć.

1. Stać się niewidocznym pod czymś lub między kimś, co otacza, osłania [czym] (3): Iuż to dźieśięć kroć Idá ſię okryłá/ Sniegiem GórnTroas 12.
a. Być miejscem, na którym znalazło się wiele czegoś (1): Wyelką obfitość ſproſnych żab zyemyá ich puśćiłá/ [...] A práwye ſye ná wſſe ſtrony ták imi okryłá. LubPs Yv.
b. Zniknąć wśród otaczających [między kim] (1): Glinſki ſie miedzy nimi [Tatarami] okrył z vphcem ſwoim StryjKron 702.
2. Ubrać się, przyodziać się (2): iákby vyźrzano Gdźiebym ſzedł/ wſzędźieby mię pálcem ſkázowano [z powodu niekompletnej zbroi]. (–) Okryć ſie: któżći będźie podnośił giermaká? WyprPl Bv.

[okryć się czym: A ták máiąc co ieść y cżymbyſmy ſie okryli [quibus tegamur]/ ná tym doſyć mieymy. Leop 1.Thim 6/8 (Linde).]

Przen [czym] (1):
Szereg: »odziać się, okryć się« (1): Pan chcé królować: odźiał ſye zacnośćią/ Okrył ſye męſtwem wſzytek [indutus est ... fortitudinem Vulg Ps 92/1] KochPs 140.
3. Otulić się, owinąć się [czym] (1): zgodzinę ma ona pani tak nad onym garnczem ſiedzieć: [...] cżyſcie ze wſzech ſtron okriwſzy ſie chuſtami. FalZioł V 26v.

Synonim: 2. odziać się.

Formacje współrdzenne cf KRYĆ.

Cf OKRYCIE, OKRYTY

JZ