[zaloguj się]

OBLEPIĆ (8) vb pf

o oraz e jasne.

Fleksja
inf oblepić
indicativus
fut
pl
3 oblepią
imperativus
sg
2 obleṕ
conditionalis
sg
3 m by oblepił

inf oblepić (1).praes 3 pl oblepią (1).con 3 sg m by oblepił (1).imp 2 sg obleṕ (2).part praet act oblepiwszy (3).

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Pokryć warstwą czegoś lepkiego; uszczelnić (7):

oblepić co (4): [jaskółka budując gniazdo] zdziebłko błothem oblepiwſzy iedno na drugie przylepia/ A na ſkrzidłach wodę noli FalZioł IV 24c; [ziemią] oblepiwſzy obádwá [garnce]/ co naylepiey z nienagłá ogień około niećić/ ták długo áż ſye czyśćie wſzyſtká tłuſtość wyſmáży SienLek 62, 131v. Cf oblepić co w co.

oblepić co w co (1): Kto ią [cebulę] chce piecz/ tedy miedzy węglem ma ią piecz w ciaſto ią oblepiwſzy FalZioł I 133a.

oblepić czym (4): obroczą iednę ſziję ſklenicze do drugiey/ ale prożną na ſpodek podſtawią á s kwieciem na wierzch a tu gdzie ſie ſklenicze ſchodzą oblepią cżym iżby tędy para albo wonia niewyſzła FalZioł II 1d, IV 24c, SienLek 108v, 131v.

Przen [czym] (1):

W połączeniu szeregowym (1): (marg) Wykład nowy. (–) Gdzie Więc káżdy widzieć może [...] że ſie káżde ſłowo puka y trzeſzcży. Y wnet to piſmem záſię chcze oblepić/ y ony roſpádliny zátkáć y zámázáć/ y wołáią głoſem wielkim: Piſmo przez piſmo ma być wykłádano. SarnUzn D5.

2. Przykleić dużo czego (1):

W porównaniu (1): Coopertus ulceribus. Pełny wrzodów by go oblepił Mącz 279b.

Synonimy: obłożyć, pokryć, powlec.

Formacje współrdzenne cf LEPIĆ.

Cf [OBLEPIENIE], OBLEPIONY

DDJ