![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OBLEŚNIK | Następne hasło: OBLEŚNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OBLEŚNOŚĆ (2) sb f
Teksty nie oznaczają é oraz ó; oba o prawdopodobnie jasne (tak w ob- oraz -ość).
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | obleśność | |
| I | obleśnościami |
sg N obleśność (1). ◊ pl I obleśnościami (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (te same przykłady) – XVII w.
Znaczenia
- Obłuda, udawanie (2)
Obłuda, udawanie (2): Dáley powiáda Apoſtoł [o szarańczy]: Iż mieli twarzy iákoby cżłowiecże/ á wárkocże iákoby niewieſcie. Acżći máiąc twarzy cżłowiecże/ ále ſwemi poſtáwámi/ obleſnoſciámi/ vbiori/ goleniem/ bárzo ie ſobie odmienili/ iż ledwe ſą ku cżłowiekowi podobni. RejAp 79v.
W połączeniu szeregowym (1): wſzyſcy wiedzą iáko tho ieſt ſproſny á ſzkodliwy przymiot w przyrodzeniu cżłowiecżym tá ſzpetna obleśność á tá ohydna obłudność á plugáwa nieprawdá. RejZwierc 96.
DDJ