[zaloguj się]
[pdf]

OBLICZAĆ (5) vb impf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf obliczać
indicativus
praes
sg pl
3 oblicza obliczają

inf obliczać (2). ◊ praes 3 sg oblicza (1). ◊ 3 pl obliczają (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. Ustalać ilość, liczbę; liczyć, zliczać; numerare PolAnt; accipere in numerum, annumerare, comprehendere numero, dinumerare, enumerare, inire numerum, pernumerare, (re)censere numero, referre in numerum, transnumerare Cn [kogo] (4): [Dawid] ruſzony prozną chwałą/ [...] każe lud oblicżáć [...] iżby ſię pokazał być krolem ludu ták wielkiego BibRadz I 183c marg, 2.Reg 24/4, 2.Esdr 7 arg.
a. Wykonywać działania na liczbach; commetiri Cn [co] (1): A ieſli ſye kąty nieproſté tráfią/ tedy oćináią ié/ áby proſté były: [...] A potym káżdą tę ſztukę [placu] ták oddźielóną oſobno obliczáią. GrzepGeom K2.
2. Szacować (o kosztach); colligere Cn [co] (1):
Zwrot: »obliczać nakład« (1): Abowiem kto z was chcąc budowáć wieżę/ nie pierwey śiadſzy oblicza nakład [non prius sedens computat sumptus, qui necessarii sunt]/ ieſli ma czego potrzebá do wykonánia WujNT Luc 14/28.

Synonimy: 1. komputować, rachować, summować; 2. komputować, rachować.

Formacje współrdzenne cf LICZYĆ.

Cf OBLICZANIE

DJ