[zaloguj się]
[pdf]

OBLICZYĆ SIĘ (5) vb pf

o jasne.

Fleksja
inf obliczyć się
imperativus
sg
2 oblicz się
conditionalis
pl
1 m pers bychmy się obliczyli

inf obliczyć się (1). ◊ fut 1 sg obliczę się (1). ◊ imp 2 sg oblicz się (1). ◊ con 1 pl m pers bychmy się obliczyli (1). ◊ part praet act obliczywszy się (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

Dokonać rachunku, rozliczyć się (5): A gdyby ná gránicy vſtáwicżnie byli/ Ludzie/ [...] Nieprzyiacielowi ſtrách á Koronie ſłáwá/ Roiłáby/ [...] Mogliby ſie też ználeść coby domá byli/ Kiedybychmy ſie iedno pięknie oblicżyli RejZwierc 254.
Zwrot: »z mieszkiem się nie obliczyć« (1): ktoby ſię o táki żywot kuśił iáki tu widzi/ nie máiąc z woley Bożey tákiey łáſki iego pomocy/ niepomáłu by pobłądził: budowáć by wieżę chćiał/ z mieſzkiem ſię nie obliczywſzy SkarŻyw 31.
Przen (3):

obliczyć się z kim, z czym (2): Zleś mię rozumiał: obliczęć ſye z tobą [arguam te Vulg Ps 49/21]/ Y vyźrzyſz w rychle ſwóy grzéch przed ſobą. KochPs 76. Cf Zwrot.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Oblicżże ſię/ bráćie moy miły/ coś przez ten rok ná twym duchownym kupiectwie zyſkał/ á coś vtráćił. SkarŻyw 4.

Zwrot: »obliczyć się z sercem swoim« (1): Thu ſie iuż muśiſz oblicżyć z nędznym ſerczem ſwoim/ á thłuc/ á zátłumiáć/ y niſzcżyć w nim ony wſzytki márne á wſzetecżne pożądliwośći iego. RejPos 202.

Synonim: obrachować się.

Formacje współrdzenne cf LICZYĆ.

DJ