[zaloguj się]
[pdf]

OBRACHOWAĆ SIĘ (13) vb pf

się (6), sie (6), si(e) (1).

Oba o oraz oba a jasne (w tym w pierwszym a 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
inf obrachować się
praet
sg
3 m obrachowåł się
imperativus
sg
2 obrachuj się
3 niech(aj) się obrachuje
conditionalis
pl
3 m pers by się obrachowali

inf obrachować się (7). ◊ praet 3 sg m obrachowåł się (1). ◊ imp 2 sg obrachuj się (1). ◊ 3 sg niech(aj) się obrachuje (2). ◊ con 3 pl m pers by się obrachowali (1). ◊ part praet act obrachow(a)wszy się (?) (1) ZapMaz.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. obrachować.

Rozliczyć się, oszacować swoje zasoby; subducere et supputare rationem Mącz (13): paratus est [...] habito calculo alias obrachowawſzą [!] [...] exsolvere ZapMaz II Ł 7/63v.

obrachować się na co (1): A nietylko piwo/ ále y ná wſzyſtek rozchod ma ſie obráchowáć/ áby ná ſługi nie ſkłádał. GostGosp 24.

obrachować się z kim (1): Supputare et subducere rationem cum aliquo, Obráchowáć ſie s kim. Mącz 347a.

W przen (1):
Zwrot: »z mieszkiem się obrachować« (1): Ano gdyby ſie był chciał z mieſzkiem obráchowáć/ Bárzo w nim wielkie puſtki mogę rzec pachnęły HistLan D3.
Przen (9): Kiedyby ſię tedy áatolicy dobrze obráchowáli/ ználeźliby ſię w iednym cechu z Neſtoryany NiemObr 138, 19, 149; [Arystoteles] gdy ſie obráchował/ bádáiąc ſie coby był zá nayſłuſznieyſzy obyczay rządzenia Rzeczypoſpolitéy/ záwołał ſłowy y wiérſzem Homerufá Poéty Gréckiégo: [...] SarnStat 111.

obrachować się w czym (3): tedy ſie w tym pierwey dobrze obráchuy: ieſliż też ty możeſz miárę przebrać/ w miłośći tey/ ktorąś cále ze wſzyſtkiego ſercá BOgu winien oddáwáć: cżyli nie możeſz? CzechRozm 209v; CzechEp 339. Cf »w postępkach swych dobrze się obrachować«.

Zwroty: »w postępkach swych dobrze się obrachować« (1): Co gdyby/ X.K. wźiął przedśię/ á chćiałby ſię ſam w ſpráwách y poſtępkach ſwych dobrze obráchowáć/ y ſpráwiedliwie/ iáko inſzych ſądźi/ oſądźić: [...] mogłby ábo śmiał by to ſobie przycżytáć: iż ieſt ſynem Bożym [...]? CzechEp 21.

»z sobą się obrachować« (1): Niech ſię w tym dobrze M.X.K. z ſobą obráchuie: dali mu też tylko pan Bog wyrozumienie tey rzecży. CzechEp 333.

»z summieniem się obrachować« (1): wſzákoż iednák iż nie wſzyścy doſkonáłego ſą rozumu/ y doźrzáłego rozſądku/ nie záwádźi cżáſem oſobno o káżdym z nich ſumnienia ſwego ſpytáć/ y z nim ſię przed Spowiedźią obráchowáć. LatHar 130.

Formacje współrdzenne cf RACHOWAĆ.

Cf OBRACHOWANIE

DJ