[zaloguj się]

OBŁAPIENIE (12) sb n

o oraz a jasne; -e- (5) Mącz, -é- (1) SarnStat; końcowe e prawdopodobnie pochylone (Calep 2 r. -ę; Cn oba e pochylone).

Fleksja
sg
N obłapienié
G obłapieniå
I obłapieni(e)m
L obłapieniu
V obłapienié

sg N obłapienié (8).G obłapieniå (1).I obłapieni(e)m (1).L obłapieniu (2).[V obłapienié.]

stp notuje, Cn s.v. obłapianie, Linde XVII w. s.v. obłapić.

Objęcie rękoma, uścisk; amplexus, complexus Mącz, Calep, Cn; circumplexus Calep, Cn (12): Amplexus, Obłápienie/ Sćiśnienie. Mącz 303d, 229d, 304a, b; Complexus – Obłapienię, obięczię. Calep 227b, 64b, 198b.

obłapienie [czyje] z kim (1): Grekow z Láćinniki obłápienie [na zborze florenckim] SkarJedn D5.

W połączeniu szeregowym (1): [Łacinniki] przy ſwoim Ceſárzu y w pocáłowániu/ y ſpolnym obłápieniu y wdániu pokoiu Chryſtuſowego z wielkim ſię weſelim roziácháli. SkarJedn 337.

Zwrot: »z obłapienia wyrwać« (1): Ex complexu evellere, Z obłápienia zrámion wyrwáć. Mącz 478d.
Wyrażenie: »spolne obłapienie« (1): SkarJedn 337 cf W połączeniu szeregowym.
Szereg: »obłapienie, ręki danie« (1): tak mi się wcora P Gniezninski declarował ze obłapieniem ręki daniem ActReg 111.
W przen (1): [dedykowałem księgi panu wojewodzie kijowskiemu i jego synowi] áby ták iáko W. M. w obłápiéniu Oycowſkim iedno ieſteśćie, żeby [...] potężnie á iednomyślnie weſpół zſobą raczyli ſtáć SarnStat 879.
a. [Metonimicznie o ukochanej osobie: O Thais moiá/ moie obłápienie [meum suavium] TerentMatKęt D8.]

Synonim: objęcie.

Cf OBŁAPIĆ

JB