« Poprzednie hasło: OBŁAPIĆ SIĘ | Następne hasło: OBŁAPION » |
OBŁAPIENIE (12) sb n
o oraz a jasne; -e- (5) Mącz, -é- (1) SarnStat; końcowe e prawdopodobnie pochylone (Calep 2 r. -ę; Cn oba e pochylone).
sg | |
---|---|
N | obłapienié |
G | obłapieniå |
I | obłapieni(e)m |
L | obłapieniu |
V | obłapienié |
sg N obłapienié (8). ◊ G obłapieniå (1). ◊ I obłapieni(e)m (1). ◊ L obłapieniu (2). ◊ [V obłapienié.]
Sł stp notuje, Cn s.v. obłapianie, Linde XVII w. s.v. obłapić.
- Objęcie rękoma, uścisk
(12)
- W przen (1)
- a. [Metonimicznie o ukochanej osobie]
obłapienie [czyje] z kim (1): Grekow z Láćinniki obłápienie [na zborze florenckim] SkarJedn D5.
W połączeniu szeregowym (1): [Łacinniki] przy ſwoim Ceſárzu y w pocáłowániu/ y ſpolnym obłápieniu y wdániu pokoiu Chryſtuſowego z wielkim ſię weſelim roziácháli. SkarJedn 337.
Synonim: objęcie.
Cf OBŁAPIĆ
JB