[zaloguj się]
[pdf]

OBŁAPIONY (3) part praet pass pf

obłapiony (2), obłapion (1).

a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg
mNobłapiony, obłapion
pl
A subst obłapion(e)

sg m N obłapiony (1), (praed) obłapion (1) Mącz. ◊ pl A subst obłapion(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: obłapiony od kogo (1).

Sł stp s.v. obłapić, Cn brak, Linde XVII w. s.v. obłapić.

Objęty, otoczony rękami; complexus Mącz, Calep (3): In complexum alicuius venire, Być obłápion od kogo. Mącz 480b; Calep 227b.
W przen (1):
Wyrażenie: »obłapiony wodami« (1): Ten pożegnawſzy ſwę Filáńdſkie grody/ Y obłápione wodámi narody/ Ná Thron dżiádowſki ſzcżeśliwie wſtępuie [Pan morzowładny] GrochKal 21.

Synonim: objęty.

Cf OBŁAPIĆ

JB