« Poprzednie hasło: OBŁOCZEK | Następne hasło: [OBŁOCZNICA] » |
[OBŁOCZENIE sb n
Tekst nie oznacza ó oraz é; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w obłoczyć).
Fleksja
sg | |
---|---|
N | obłoczeni(e) |
A | obłoczeni(e) |
sg N obłoczeni(e). ◊ A obłoczeni(e).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. s.v. oblec.
Wkładanie czegoś na siebie, ubieranie się [czym a. w co]: Ale przyoblecżcie Páná Iezuſá Kryſtuſá/ á cżego ciało pożąda nie cżyńcie w chćiwośći/ etc. Obłocżenie macie wiedzieć rozmáite bywa/ álbo s potrzeby ku ochędoſtwu iáko to ſzátámi/ álbo ku nákryciu/ ku opátrzeniu zdrowia ſwoiego/ iáko wezbroie/ w bechtyry/ káráceny/ páncerze/ káwtany GilPos 3 (Linde s.v. oblec).
Przen: Przyjmowanie czegoś: Obłocżenie [...] rozmáite bywa/ álbo s potrzeby ku ochędoſtwu [...] álbo ku nákryciu [...]/ álbo theż y w iákowe ſpráwy vcżćiwe álbo też zelżywe/ y cżęſtho nayduiemy w piſmie obłocżenie w mocność/ ſpráwiedliwość/ vcżćiwość. Item/ W ſromothę á w zelżywość GilPos 3.
Cf OBŁOCZYĆ, OBŁOCZYĆ SIĘ]
FP