[zaloguj się]

OBŁYSIAŁY (4) part praet act

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); a jasne.

Fleksja
sg
f Aobłysiałą n Aobłysiał(e)
pl
N subst obłysiał(e)

sg f A obłysiałą (2).n A obłysiał(e) (1).pl N subst obłysiał(e) (1).

stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. obłysieć.

Pozbawiony włosów, z którego wyszły włosy (4): gdy ie [muchy] ſpali á popiol z miodem zmieſzawſzy na mieſcze obłyſiałe pomazuie/ thedy włoſy naraſtaią. FalZioł IV 29a; Okkázią podobno/ trefunkiem może zwáć/ Tę s tyłu obłyſiáłą/ kazáli málowáć. RejZwierz 114v.
Wyrażenie: »obłysiała głowa« (1): Gnoy też z czebulą z tłucżony na obłyſiałą głowę pomaga. FalZioł IV 14d.
Przen (1):
Wyrażenie: »obłysiała głowa« = naga czaszka (1): Bo iuż w ten cżás od ręki mey nie ieden z nich zginie/ Záſwiecą ſie po wſzech polach obłyſiáłe głowy LubPs gg6.

Synonimy: bezwłosy, goły, oblazły.

Cf OBŁYSIEĆ, OŁYSIAŁY

MC