[zaloguj się]
[pdf]

OBŁYSIENIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają o oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).

Fleksja
sg
G obłysieniå
I obłysieni(e)m
L obłysieniu

sg G obłysieniå. ◊ [I obłysieni(e)m. ◊ L obłysieniu.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Ogolenie się (na znak żałoby): A (ták) záwolał Pan Iehowá Ceweoth w dzień on plácżu/ y nárzekánia/ y obłyſienia y przepaſánia worem [ad fletum, et ad planctum, et ad calvitium, et ad cingulum sacci]. BudBib Is 22/12.
2. [Miejsce na głowie pozbawione włosów: Wſzákże ieſliby ná łyſinie z przodku ábo z tyłu okazáłá ſie blizná biała ábo zczerwieniáłá/ tedy ieſt trąd roſtący ná obłyſieniu/ ták z przodku iáko z tyłu [Et cum fuerit in calvitio vel in recalvatione plaga alba rufa germinans, lepra ipsa in calvitie eius, vel in recalvatione eius]. BibRadz Lev 13/42 (Linde).
Zwrot: »szpecić się obłysieniem«: A głowá v męſzcżyzn ſzpeći ſie obłyſieniem/ á v niewiáſty záś zá oſobliwym prziwileiem nátury nie łyſieie. AgrWirzb D.]

Synonimy: 1. ogolenie, ostrzyżenie; 2. golizna, łysina, łysość, ogolenie.

Cf OBŁYSIĆ, OŁYSIENIE

MC