[zaloguj się]
[pdf]

ROZEGNANY (7) part praet pass pf

rozegnany (6),rozegnan (1).

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w roze-); w formach złożonych a jasne; forma niezłożona z tekstu nieoznaczającego å.

Fleksja
sg
mNrozegnany nNrozegn(a)no
pl
N m pers rozegnani
subst rozegnan(e)

sg [m N rozegnany.] ◊ n N (praed) rozegn(a)no (1). ◊ pl N m pers rozegnani (3). subst rozegnan(e) (3).

Składnia dopełnienia sprawcy: rozegnany od czego (1) BudNT.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozegnać.

1. Rozpędzony, rozproszony na wszystkie strony; repulsus Vulg; impulsus PolAnt; profligatus Modrz (7): Y przeſládował [Juda Machabeusz] niepráwe pilnie ſie o nich bádáiąc: [...] ták że rozegnáni byli nieprzyiaćiele iego Leop 1.Mach 3/6; ktorym poſtępkiem by nieprziaćielſkiego woiska rycerſtwo mogło być rozegnano KwiatKsiąż O3v; Oto y okręty ták wielkie będące/ y od twárdych wiátrow rozegnáne/ obracáne bywáią od málucżkiego rudlá/ gdziekolwiek chuć ſtyrniká chce. BudNT Iac 3/4; StryjKron 265.

rozegnany po czym (1): A ták zwiodſzy bitwę/ porázeni ſą pogáni/ y rozegnáni po polu [contritae sunt gentes et fugaverunt in planiciem]. BibRadz 1.Mach 4/14.

rozegnany skąd (1): Vidzialem gdy ssya czelącz schodzila y kmieczie do wssi kthorzy byly rozegnany sdomow y zewssy ZapWar 1550 nr 2674.

Szereg: »rozegnany, (i) porażony« = fugatus, profligatus Modrz [szyk 1:1] (2): BibRadz 1.Mach 4/14; Woyſká iego cżęśćią rozegnáne/ cżęśćią poráżone ModrzBaz 128.
2. [Który nabrał rozpędu: Káżdy gnał ſie w zawodzie ſwym/ iáko koń rozegnány ku bitwie [equus impetu vadens in praelium]. BudBib Ier 8/6 (Linde s.v. rozegnać).]

Cf ROZEGNAĆ

ECB