« Poprzednie hasło: (OBMIJANY) | Następne hasło: [OBMINIONY] » |
OBMINĄĆ (3) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).
Fleksja
inf | obminąć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | n | obminęło |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by obminął |
inf obminąć (2). ◊ praet 3 sg n obminęło (1). ◊ [con 3 sg m by obminął.]
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. ominąć.
Znaczenia
1. Przejść obok czegoś, ominąć [co] (2): Ano y nędzne źwirzę kiedy zły raz cżuie/ Iákoby go obminąć pilnie vpátruie. RejZwierc 250; [Jeśliby też dla niedbałośći jego na straży nieprzyjaciel obminął stroże, takowy gardło i poczciwość traci. UstWojsk 117].
a. Nie wziąć pod uwagę, pominąć [co] (1):
W porównaniu (1): A iáko pcżołká niepotrzebne ziołá omija/ tákże też ten [baczny człowiek] cżego mu nie trzebá [...] może obminąć/ á do vliká nie przynośić áni chowáć RejZwierc 16.
2. Przeminąć, skończyć się, przestać istnieć (1): A ſmierć iuż nád nimi nie będzie więcey nigdy/ áni płácż/ áni nárzekánie/ áni żadna boleść więcey nie będzye. Gdiż iuż wſzytko pirwſze obminęło [quia prima abierunt Vulg Apoc 21/4]. RejAp 174v.
Formacje współrdzenne cf MINĄĆ.
Cf OMINĄĆ
MC