« Poprzednie hasło: OBNAWIAĆ | Następne hasło: OBNAŻAĆ SIĘ » |
OBNAŻAĆ (7) vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); -nå- (5), -na- (2); -nå- BierEz, SkarŻyw, WysKaz; -na- Mącz; -nå- : -na- LatHar (2:1); drugie a jasne.
indicativus | |||
---|---|---|---|
praes | |||
sg | pl | ||
1 | obnåżåm | ||
3 | obnåżå | obnåżają |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | obnåżåł |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | obnåżåno |
praes 1 sg obnåżåm (1).◊ 3 sg obnåżå (2). ◊ 3 pl obnåżają (2). ◊ praet 3 sg m obnåżåł (1). ◊ impers praet obnåżåno (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. s.v. obnażyć.
- Czynić nagim, pozbawiać osłony, ubrania
(7)
- Przen
(4)
- a) Pozbawiać, ogołacać (4)
- b) [Ujawniać]
- Przen
(4)
W przeciwstawieniu: »odziewać ... obnażać« (1): ſkoro vbogiego náydował/ onego odziewał/ á ſam ſiebie obnażał SkarŻyw 496.
»jako z ubioru obnażać« (1): WysKaz 15 cf »do szczątka obnażać«.
W połączeniu szeregowym: Ták też prawdá/ choćiaż iey więc ludźie zámilcżą/ choćiaż iey zátáią [...]/ á wſzákże ią cżás odkrywa/ obnáża/ wyrywa z ſkrytośći / omywa y poleruie WerReguła 116 (Linde).]
Synonimy: odkrywać, odzierać, rozbierać.
Formacje współrdzenne cf NAŻYĆ.
Cf OBNAŻANIE
MC