[zaloguj się]
[pdf]

OBRAŹLIWOŚĆ (1) sb f

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N obraźliwości
G obraźliwości

sg G obraźliwości (1). ◊ [pl N obraźliwości.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Rzeczownik od „obraźliwy”:
1. [Uszkodzenie fizyczne:
Wyrażenie: »bez obraźliwości panieństwa« = bez utraty dziewictwa: Poczęćie iego [Chrystusa] niewinné/ vrodzenié bez boleśći mácierzyńſkiéy/ bez trudnośći/ bez obráźliwośći Pánieńſtwá BiałPos 71 (Linde).]
2. Moc, siła, stopień obrażenia, znieważenia (1):
Zwrot: »być nieogarnionej obraźliwości« = obrażać w stopniu trudnym do określenia (1): Nie ſkóńczona á nieogárniona ieſth wielmożność Boża/ y godność Máieſtatu iego: á przetho y krzywdá y obráżenie Máieſtatu iego nieogárnioney obrażliwośći [!] ieſt/ y nieſkóńczonéy BiałKat 168v.
3. [bibl. Bałwan, bożek pogański, który jest obrazą dla Boga: iż vcżynili ſynowie Iudſcy złe rzecży przed memi ocżymá/ mowi Pan. Położyli obrázliwośći [!] ſwoie w domu [Posuerunt ofſendicula sua in domo]/ w kthorym wzywano ieſt imię moie/ áby ij ſplugáwili Leop Ier 7/30 (Linde).]

Synonimy: 1. naruszenie, obrażenie, zepsowanie; 3. obrzydliwość, obrzydłość.

DD