« Poprzednie hasło: OBRUSZON | Następne hasło: OBRUSZYĆ » |
OBRUSZONY (15) part praet pass pf
Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | obruszony, obruszon | f | N | obruszona |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | obrusz(e)ni |
inne formy | ||
pl N subst f - obruszony; pl N subst n - obruszon(e) |
sg m N obruszony (4), obruszon (3); ~ (attrib) obruszony (2); ~ (praed) obruszon (3) RejWiz, RejZwierc, SkarJedn, obruszony (2) LubPs, StryjKron. ◊ f N (praed) obruszona (1) RejPs. ◊ pl N m pers obrusz(e)ni (5). subst f (praed) obruszony (1) RejPs. subst n obruszon(e) (1).
Składnia dopełnienia sprawcy : obruszony od kogo (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII i XIX w. s.v. obruszyć.
- 1. Rozgniewany, oburzony (10)
- 2. Znieważony, obrażony (3)
- 3. Naruszony, uszkodzony
(2)
- Przen (1)
obruszony o co (1): O co Kśiążę obruſzony przegrażał ſię nań iſz mu ná gárdło stáć chćiał/ ieśliby ſię drugi raz ták mowić ważył. SkarŻyw 462.
obruszony czym (7): GórnDworz Z5; Tym był Ceſarz Michał bárzo obruſzon: nápiſał do Papieża liſt nie cudny. SkarJedn 215; SkarŻyw 304; BibRadz 4.Reg 3/27; Tym poſelſtwem hárdym Krol będąc obruſzony/ poſłow onych nád práwo ludzkie poimawſzy do Lwowá pod ſtrażą odeſłał StryjKron 672, 667, 672.
obruszony czym (2): LubPs gg4v; á poznawſzy [prawego przyjaciela] iáko gi ſobie ważyć/ á ſtrzedz tego áby nigdy nie był nicżym obruſzon. RejZwierc 89.
obruszony w czym (1): Y proſſę abyś wtem vmyſle raczył vtwierdzić mnie/ á poſtánowić ſćieſzki moie/ ktoremi bych nieobłądnie przydź mogł ku tobie á by niwczem niebyły obruſſony. RejPs 22.
Synonimy: 1. rozdrażniony, rozgniewany; 2. obrażony, znieważony.
Cf OBRUSZYĆ
AS