[zaloguj się]
[pdf]

OBRYWAĆ (8) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 obrywåm
3 obrywå obrywają

praes 1 sg obrywåm (4). ◊ 3 sg obrywå (3). ◊ 3 pl obrywają (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

1. Oddzielać część od całości; odrywać, oddzierać; carpere, decerpere Calep, Cn; avellere Mącz; tollere Vulg; abradere, deligare, (de-, sub-)vellere, lecticare, legere, stringere Cn (7): Mącz 478c; Destringo – Obriwąm, obłamuię, obłupuię. Calep 313b, 167b, 290b.

obrywać co (1): Krádnie rzecży ogrodne/ owoce obrywa: Kiedy drzwiámi nie może/ przez párkan ſię wrywa. KlonWor 34.

obrywać od czego (1): A żaden nie wpráwuie płátá grubego ſukná w wiotchą ſzátę. Abowiem ono záłatánie obrywa nieco od ſzáty [tollit enim plenitudinem eius a vestimento]/ y sſtawa ſię gorſze przedárćie. WujNT Matth 9/16.

2. Dostawać, otrzymywać (1):

[obrywać u kogo: Nie dármo mowią: pochlebſtwo ieſt iáko trućizná. Iedno to dźiwna/ że ſię przedśię ludźie w pochlebcách kocháią/ y rychley tákowi obrywáią v Pánow/ niżli drudzy. PlutBBud G4.]

Przen (1):
Zwrot: »szwanki obrywać« = doznawać uszczerbku; vapulare Cn (1): Pátrzą co ſię to dźieie: A Pan ſię porywa; Cżáſem nieborak Burmiſtrz y ſzwánki obrywa KlonWor 14.
3. Zdobywać, porywać, zabierać (1): nam ná myſl ono przychodźiło/ co nápiſano ieſt/ iż kroleſtwo Boże gwałt ćierpi/ á ći ktorzy ſię do niego gwałtem ćiſną/ obrywáią ie [violenti rapiunt illud Vulg Matth 11/12]. ReszPrz 127.

Synonimy: 1. odejmować, zbierać.

Formacje współrdzenne cf RWAĆ.

Cf [OBRYWAN], OBRYWANIE

AS