« Poprzednie hasło: [OBSTALEWYWAĆ] | Następne hasło: OBSTALOWAN » |
OBSTALOWAĆ (3) vb pf
Teksty nie oznaczają ó oba o prawdopodobnie jasne (tak w ob- oraz -ować); oba a jasne,
inf | obstalować |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | obstalowałem | m pers | |
3 | m | m pers | obstalowali |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | obstaluj |
[inf obstalować.] ◊ fut 1 sg obstaluję (1). ◊ [3 sg obstaluje.] ◊ praet [1 sg m obstalowałem.] ◊ 3 pl m pers obstalowali (1). ◊ imp 2 sg obstaluj (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII(XVIII) w. s.v. obstalić.
- 1. Umocnić, wzmocnić; utrwalić
(2)
- W przen (1)
- 2. Zastrzec coś sobie (1)
- 3. [Zamówić]
[obstalować co: [król Herod] Chciałby też i Augusta cesarza darować, sobie i potomkom swym państwo obstalować DramStp IV 463; Leop Is 54/2 (Linde s.v. obstalić), 3.Mach 1/7 (Linde s.v. obstalić).]
[obstalować u kogo: Przeto ja obstalowałem u kadego, aby ją [Dorotę] dopuścił wywieźć, gdyż ona nie chciała, aż musiano gwałtem ją wziąć, a to nie mogło być bez woli kadego RadzPodróż 59.]
Synonimy: 1. opatrzyć, umocnić.
Formacje współrdzenne cf STELOWAĆ.
Cf [OBSTALOWANIE], OBSTALOWANY
DJ