OBUDZONY (8) part praet pass pf
obudzony (6), obudzon (2).
Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w obudzić).
Fleksja
| sg |
| m | N | obudzony, obudzon |
f | N | obudzonå |
sg m N obudzony (2), obudzon (2); ~ (attrib) obudzony (2); ~ (praed) obudzon (2). ◊ f N obudzonå (1). ◊ pl N m pers obudz(e)ni (3).
Składnia dopełnienia sprawcy: obudzony przez kogo, przez co (2).
Sł stp brak, Cn s.v. ocucam się, Linde XVIII w.
1.
Ten, któremu przerwano sen;
excitatus PolAnt; excitus, experrectus Cn (6):
Pan Kryſtus [...] przez Morze fie wioząc obudzony/ wiatrom y Morzu roſkázuie Leop Liic 8 arg;
SienLek 55.
W przen (3):
Milcż wſzelkie ćiáło przed oblicżem Iehowy/ bo obudzon zgoſpody świętey ſwoiey [quia excitatus est de habitaculo sanctitatis suae]. BudBib Zach 2/13.
obudzony czym (1): Ale P. Chriſtus/ ktory ſię zdał że ſpał/ czáſu przyſtoynego modlitwámi wiernych obudzony/ wſtáie: y rozbiwſzy chmury/ y vćiſzywſzy wiátry/ wielką pogodę y pokoy/ przywraca kośćiołowi ſwemu. WujNT 35.
Zwrot: »być obudzony ode snu« (1): cżłowiek záſypia á nie wſtawa áż nie (będą) niebioſá nie odſknąſię/ áni bedą [!] obudzeni ode ſnu ſwego [et non suscitabuntur a somno suo]. BudBib Iob 14/12.
Przen: Wskrzeszony (1): ná oſmy on [dzień]/ ſądu Bożego obudzeni y z ćiáłmi náſzymi ſtániemy przed ſądem onym poſpolitym/ y ſtolicą ſpráwiedliwą. SkarŻyw 4.
2. Pobudzony, ożywiony; experrectus Cn (2): A dla tego wyele ich [chrześcijan]/ iżeby dźyeń Boży widźyeli y weſelili ſye/ przez kácerze bywáyą obudzeni. KromRozm I L2v; teraz tá náuká [mówiąca o Chrystusie] iáſna obudzona ieſt w vmyſlech ludzkich/ iż iuż wſzyſcy v nas w mieſcie ſámi Swyęte Piſmo w Bibliey cżytáią BielKron 200v.
Synonim: ocucony.
Cf OBUDZIĆ
JR