[zaloguj się]
[pdf]

[ROZFLARZAĆ vb impf

Pierwsze a pochylone, drugie jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
inf rozflårzać
indicativus
praes
sg pl
1 rozflårzåm
3 rozflårzają

inf rozflårzać. ◊ praes 1 sg rozflårzåm. ◊ 3 pl rozflårzają.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Marnować, tracić, trwonić: Roſflarzam/ Decoquo, consumo, dilapido, perdo. Volck Xxx4.

rozflarzać co: iáko też nie życząc náwet potomſtwu miłemu ſwemu/ żeby prze domowe prożnowánie/ gdyż ocia dant vitia, vczćiwe nábyćia miłych rodzicow ſwoich ná burku [= w hulankach] mieli rozflarzáć WerPublika 8; Żałoſna ieſt rzecż pátrzyć ná miłą oycżyznę ſwoię/ [...] á ono pádáią ſię mocne Miáſtá [...] áno bogáctwá rozflarzáią Poháńcy WerVotum E2v.Cf Zwrot.

Zwrot: »[co] marnie rozflarzać«: A potym ony bogáctwá/ álbo márnie drudzy rozflarzáią/ álbo s ſkąpſtwá vżyć ich nie vmieią GilPos 281 (Linde).

Synonimy: rozpraszać, rozruszać, rozterać, roztrwaniać.

Formacje współrdzenne: przeflarzyć, rozflarzyć, rozflarzyć się.]

MC