[zaloguj się]
[pdf]

ROZFLARZYĆ (1) vb pf

Fleksja

2 sg m praet -ś rozflårzył.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.: rozflażyć.

Zmarnować, stracić, roztrwonić:
Zwrot: »pieniądze rozflarzyć«: Rozumieſz, że pieniądze twoie ktoreś wydał, Rosflarzył, wieczne były y nieporuſzone, Iże záwſze zoſtáwáć ćáłe miáły. CiekPotr 33.
Szereg: »wydać, rozflarzyć«: CiekPotr 33cf Zwrot.

Synonimy: rozmarnować, rozmiotać, rozproszyć, rozszafować, rozterać, roztrwanić.

Formacje współrdzenne cf ROZFLARZAĆ.

MC