[zaloguj się]
[pdf]

[ROZMARNOWAĆ vb pf i impf

pf [praes], impf [praet].

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz -ować); pierwsze a jasne.

Fleksja
indicativus
praes i fut
sg
1 rozmarnuję
praet
sg
3 m rozmarnowåł

praes 1 sg rozmarnuję. ◊ praet 3 sg m rozmarnowåł.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia
(Roz)trwonić: Prodigo, ich verzehre/ verſchwende. Pol. Rozpraſzam/ Márnotrawię/ Rozmárnuię. Volck 16.

rozmarnować co: Dał mu BOG pozoſtáłey chudey Oycżyzny cżąſtkę/ tey nie ná bruku w mieśćie z ſtráciuſámi/ z nierządnicámi rozmárnował/ ále ná potrzebne ćwicżenie/ [...] vżył. KonKaz C.

Synonimy: marnotrawić, rozflarzyć, rozmarhać, rozmiotać, rozpraszać, rozproszyć, rozszafować, rozterać, roztrwanić.

Formacja współrdzenna: przemarnować.]

KO