[zaloguj się]
[pdf]

ROZTERAĆ (3) vb pf i impf

pf (2) [w tym: fut (1), praet (1)] RejPos Ooo2v, ZbylPrzyg; impf (1) [inf] RejPos [219]v.

rozterać (2), roztyrać (1); rozterać ZbylPrzyg; rozterać : roztyrać RejPos (1:1).

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); e z tekstów nieoznaczających é; a jasne.

Fleksja
inf roztyrać
praet
sg
3 m rozteråł

inf roztyrać (1). ◊ fut 3 sg rozteråsz (1). ◊ praet 3 sg m rozteråł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. rozterać.

(Roz)trwonić, (z)marnotrawić [co] (3):

W połączeniu szeregowym (1): Az⟨a⟩ nam nie dał [Pan] ná przykład w przypowieſciach ſwoich tego miłoſierdzya ſwego ⟨o⟩ onym márnotrátnym ſynu/ ktory wzyąwſzy dzyał ſwoy od oycá ſwego/ roſproſzył/ roſterał/ rozmiothał bárz⟨o⟩ prętko ono nędzne nábycie ſwoie RejPos Ooo2v.

Zwrot: »marnie rozterać« (1): Lepieyći miła Páni/ kiedy co názbieraſz/ Ze to mężowi oddaſz/ marnie nie roſteraſz ZbylPrzyg B4v.
Przen (1):
Zwrot: »marnie roztyrać« (1): żećbyto bárzo nie dobrze było/ ábyś tego s płácżem bliźniego twego á niepobożnie nábywſzy/ potymbyś to co maſz z łáſki Páná ſwoiego/ márnie roſtyráć á roſpráſzáć miał RejPos [219]v.
Szereg: »roztyrać a rozpraszać« (1): RejPos [219]v cf Zwrot.

Synonimy: potracić, potrawić, rozpraszać, rozproszyć, rozszafować, roztrawić, roztrwanić.

Formacje współrdzenne cf TERAĆ.

Cf [ROZTERANY]

ALKa