[zaloguj się]
[pdf]

OCCIANY (8) ai

Tekst nie oznacza pochyleń; o prawdopodobnie jasne (tak w ocet).

Fleksja
sg
m G f Goccian(e)j n G
Doccian(e)mu D D
A A Aoccian(e)
Ioccianym I I
pl
G occianych

sg m D occian(e)mu (1). ◊ I occianym (4). ◊ f G occian(e)j (1). ◊ n A occian(e) (1). ◊ pl G occianych (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Przymiotnik od „ocet” (8):
a. W skład którego wchodzi ocet (6):
Zestawienia: »occiany miod« = według Pliniusza napój z octu, miodu, wody deszczowej i soli używany w medycynie i jako przyprawa (1): zimnicze [wino] lecży [...]/ y też to wino dawać w oczcianym miedzie/ bowiem wodnoſć wygania. FalZioł I 62c.

»syrop occiany« [objaśnienie cf »occiany miod«] (4): Wezmi maſſi piłuł ſmierdzącech dwie dragmie/ maſſi piłuł złyka wilcżego które zową meſereon/ dragmę iednę zmieſzay s ſiropem oczcianym FalZioł I 6d, I 44a, 99a, V 14.

Szereg: »kwaśny i occiany« (1): Cżternaſta przycżyna nie łacznego rodzenia/ iedzenie brzemienney paniey/ która ieſt bliſkiego zlężenia/ wyſuſzaiączych/ kwaſnych y oczcianych pokarmow, ktore ſciſkaią żyły y wſzytki cżłonki. FalZioł V 18a.
b. Mający smak lub zapach octu (2): wino w ktorim wre to ziele z gałganem tłucżonym/ rziganie przikre oczciane zaſtanawia. FalZioł I 19a, V 42v.

Synonim: kwaśny; zest.: »occiany miod«: »kwaśny miod«, oksymel.

Cf OCETNY, OCTOWY

DDJ