« Poprzednie hasło: [OCHEŁSTAĆ SIĘ] | Następne hasło: OCHEŁZNAN » |
OCHEŁZNAĆ (8) vb pf
ochełznać (6), okiełznać (2); ochełznać BierEz, RejWiz, Leop, SienLek, GórnDworz, CiekPotr; okiełznać Mącz, CzechEp.
Wszystkie samogłoski jasne.
inf | ochełznać |
---|
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | okiełznåno | |||||
participia | ||||||
part praet act | ochełznåwszy |
inf ochełznać (6). ◊ fut 1 sg ochełznåm (1). ◊ [impers praet okiełznåno.] ◊ part praet act ochełznåwszy (1).
Sł stp: ochełznać, Cn: okiełznać, Linde XVI w. s.v. okiełznąć.
ochełznać czym (5): RejWiz 171; chwałą moią ochełznam ćię [laude mea infrenabo te]/ ábyś niezáginął Leop Is 48/9; potrzebá thego byłá [...] ochełznáć ią [białogłowę] wſtidem/ á boiáźnią oſławy/ żeby przezdzięki/ ná tym munſztuku chodzącz/ czokolwiek dobrego cżynić muſiáłá. GórnDworz T8v. Cf Zwroty.
»„Wędzidłem” [= tytuł utworu] okiełznać« (1): [ksiądz X.] nie náśláduie owcżych poſtępkow ále w tym przećiwnych/ chcąc Wędźidłem ſwoim wſzytkich okiełznáć CzechEp 22.
Formacje współrdzenne cf KIEŁZNAĆ.
MC