[zaloguj się]

OCZAROWAĆ (1) vb pf a. impf

Fleksja

1 sg fut a. praes oczaruję.

stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Rzucić (rzucać) urok, (za)czarować; avetere sanos sensus magicis sacris, eripere aliquem sibi per carmen et herbas Cn: Excanto – Oczaruię. Calep 382b.

Formacje współrdzenne cf CZAROWAĆ.

Cf OCZAROWANIE, OCZAROWANY

DD